Ogul!
   ***Güçlü, kuvvetli, akilli ve kelamlisin. Ama bunlari nerede ve nasil kullanacagini bilmezsen
    sabah rüzgarlarinda savrulur gidersin.. Öfken ve nefsin bir olup aklini maglup eder.
    Bunun için daima sabirli, sebatkar ve iradene sahip olasin!.. Sabir çok önemlidir.
    Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz. Ham armut yenmez; yense bile
    bagrinda kalir.
    Bilgisiz kiliç da tipki ham armut gibidir. Milletin, kendi irfanin içinde yasasin. Ona sirt çevirme.
    Her zaman duy varligini. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandir.

   ***Insanlar vardir, safak vaktinde dogar, aksam ezaninda ölürler. Dünya, senin gözlerinin gördügü 
    gibi büyük degildir.
    Bütün fethedilmemis gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adaletinle gün isigina    çikacaktir.
    Anani ve atani say! Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir. Bu dünyada inancini kaybedersen,      yesilken
    çorak olur,
    çöllere dönersin. Açik sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin deme! Sevildigin   yere
    sık gidip    gelme;                                    
    muhabbet ve itibarin zedelenir...

   ***Hakli oldugun mücadeleden korkma!
    Bilesin ki atin iyisine doru, yigidin iyisine deli (korkusuz, pervasiz, kahraman, gözüpek) derler.

   ***En büyük zafer nefsini tanimaktir. Düsman, insanin kendisidir. Dost ise, nefsi taniyanin    kendisidir.
    Ülke, idare edenin, ogullari ve kardesleriyle bölüstügü ortak mali degildir.
    Ülke sadece idare edene aittir. Ölünce, yerine kim geçerse, ülkenin idaresi onun olur.
    Vaktiyle yanilan atalarimiz, sagliklarinda devletlerini ogullari ve kardesleri arasinda bölüstüler.
    Bunun içindir ki, yasayamadilar.. (Bu nasihat Osmanli’yi 600 sene yasatmistir.)
    Insan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkmaz.
    Kisi kipirdamayinca uyusur. Uyusunca laflamaya baslar. Laf dedikoduya dönüsür. Dedikodu baslayinca da
    gayri iflah etmez.
    Dost, düsman olur; düsman, canavar kesilir!..

   ***Kisinin gücü, günün birinde tükenir, ama bilgi yasar. Bilginin isigi, kapali gözlerden bile içeri    sizar,
    aydinliga kavusturur. Hayvan ölür, semeri kalir; insan ölür eseri kalir. Gidenin degil,    birakmayanin 
    ardindan aglamali...
    Birakanin da biraktigi yerden devam etmeli. Savasi sevmem. Kan akitmaktan hoslanmam.
    Yine de, bilirim ki, kiliç kalkip inmelidir. Fakat bu kalkip-inis yasatmak için olmalidir.
    Hele kisinin kisiye kiliç indirmesi bir cinayettir. Bey memleketten öte degildir.
    Bir savas, yalnizca bey için yapilmaz. Durmaya, dinlenmeye hakkimiz yok. Çünkü, zaman yok,    süre az!..